به‌نظرم در بین موکب‌های نیمه‌ی شعبان جای «موکب یوگا» خالی‌ست! شاید بپرسید از بین این همه ورزش چرا یوگا و اصلاً یوگا چه ربطی به انتظار و نیمه‌ی شعبان و امام زمان(عج) دارد؟ سؤال خوبی‌ست. راستش ما راست‌ایستادن را بلد نیستیم. صاف ایستادن و غش‌نکردن به یک سمت را، متعادل‌بودن را. یک نفر باید تعادل را یادمان بدهد و بگوید باید توی همه‌ی امور زندگیتان همین‌طور متعادل و صاف و استوار بایستید و از جایتان تکان نخورید. «مسیر انتظار» هم یکی از همین جاهای مهم است که باید در پیمودنش متعادل باشی و محکم و استوار سر جایت بایستی و راهت را طی کنی. نه مثل برخی فکرها و فرقه‌ها دست روی دست بگذاری تا جهان پر از ظلم شود و ستم و آتش‌افروزی و جنگ و جنایت همه جهان را بگیرد و بوی تعفنش همه را خفن کند تا این طور به‌خیال خودت زمینه‌ی ظهور را فراهم کنی و نه مثل بعضی فرقه‌ها توی مراسم‌های دینی، قمه دست بگیری و خودت را لت‌وپار کنی و این‌طوری خودت را به امام زمانت ثابت کنی.
انتظار، مسیر تعادل است؛ مسیر متعادل‌ها. منتظر معتدل چگونه است؟ شما بگویید لطفاً.
#منجی #جهان_منجی_میخواهد
#المنقذ #savior
