مولا!سلام وعرض ارادت ،فدایتان
دلتنگ روی ماه ونگاه و صدایتان
خورشید پشت ابر غزلها طلوع کن
یک مثنوی گرفته دل ما برایتان
گم کرده ایم راه بهشت حضور را
ای کاش بود مرا نشان از سرایتان
اندوه این هزاره ی پر درد غیبت است
ای غمگسار عالم وآدم ندایتان
َشان نزول آیه ی باران ونور وعشق!
میکال وجبرییل و قعید آشنایتان
دارد به گوش می رسد”یا ایها العزیز”!
آوای عدل وداد زغار” حرا “یتان